Mellom horisontens lepper

Dikta i Sigurd Helseths ellevte diktsamling er kontemplative og dramatiske. Som i Runer i øyet frå 1991, er dette korte dikt, biletmetta og reinskårne, i spennet fra det konkrete, sanselege til det eksistensielle og mystiske. Fleire tema, som kjærleik, forvandling og "intethet" er vevd inn i kvarandre i komposisjoner av boka. Han eg elskar, veit det ikkje, sa ho Han er lukkelig med ei anna Han høyrer ikkje at eg ler Om eg døyr hundre gonger, kanskje nokon hugsar namnet mitt?