Den blå, blå himmelen

Sjølv om eg likar best å vera åleine, så er det litt kjedeleg òg. Er det ingenting som skal skje med meg? Noko. eg veit ikkje. Eg går jo og ventar heile tida på at noko skal skje. Då må det vel til slutt skje noko! Elleve år gamle Giovanni frå Padova går mykje for seg sjølv og drøymer om noko han ikkje heil veit kva er. Ein kveld når han trur han er åleine, støkk han til, snur seg og ser over skuldra. Han ser opp på ein stor, mørk og skummel skapning med ein brennande fakkel i handa. Etter dette forandrar alt seg.